Bilirkişi

Atmosfer sakin olduğu zaman, bir yıldızdan çıkan ışık ışınlarının tümü, gözlemcinin gözüne ulaşmadan önce aynı yolu izler; ve yıldız ışıldamaz. Buna karşılık, atmosferde herhangi bir hareketlilik olduğunda, bu ışınlar kıvrımlı ve farklı yollar izler: bunların tümü, gözlemcinin gözüne aynı anda ve aynı açı altında ulaşmaz ve bunun sonucu olarak da yıldız yanıp sönüyormuş gibi görünür, yani ışıldar. Bir yıldız ufka yakın olduğunda, daha çok ışıldar, çünkü ışınları Dünya atmosferine hemen hemen teğet olarak girer. Dolayısıyla ışınlar, yıldız gökyüzünde daha yüksekte bulunduğu sıradakine oranla, daha kalın bir atmosfer diliminden geçmek zorunda kalır. Güneş sisteminin beş gezegeni, çıplak gözle çok parlak yıldızlar olarak görülür. Ama bu gezegenler asla ışıldamaz. Çünkü bize yıldızlardan çok daha yakındır. Bu durum, söz konusu gezegenlerin gökyüzünde aralarından geçtikleri yıldızlardan çok kolaylıkla ayırt edilmesini sağlar. Kaynak: Thema Larousse Tematik Ansiklopedi.

Yildizlarin eski adları, ait oldukları takımyıldızlarla özdeşleştirilmiş mitolojik şekillerdeki konumlarını hatırlatıyordu: Aslan'ın gözü, Büyük Ayı'nın kuyruğu gibi. En parlak yıldızlar, çoğu Arapça kökenli olan özel adlarını korumuştur: Sirius, Rigel, Alde baran, Deneb... 1603'te, Alman J. Bayer, U-ranometria'sında, o zamandan bu yana evrensel olarak benimsenen basit ve akılcı bir adlandırma sistemi ortaya attı. Her takımyıldızda, en parlak yıldız α ile, parıltı derecesi bundan hemen sonra gelen β ve bunu izleyen y ile (. vb) belirtildi. Yunan alfabesi tükendiğinde, Latin alfabesi, sonra da sayılar kullanıldı. Sonunda yalnız en parlak yıldızlar adlandırılır oldu. Astronomi aletleriyle görülebilen ve fotoğrafı çekilebilenlerin, referans kataloglarındaki sıra numaralarıyla yetinilmektedir. Bir yıldızın uluslararası adı, bunu belirten harf veya sayının ar kasına, ait olduğu takımyıldızın Latince adının genitifi veya resmi kısaltması konarak elde edilir: α Ursae Majoris v

Gökyüzü ve Takımyıldızlar Yıldızlı Gökyüzünün karanlık bir gecede gözlemi, ilk bakışta çok büyük bir düzensizlik izlenimi uyandır. Görülen sayısız yıldız içinde, daha parlak yıldızlar göze çarpar. Bunlar, daha zayıf parıltılı gökcisimlerini işaretlemek veya gökyüzü olaylarının yerini belirlemek için değerli karşılaştırma noktaları oluşturur. Antik çağdan bu yana yıldızlar, mitolojik kişiler veya hayvanlarla özdeşleştirilen karakteristik şekiller, yani takımyıldızlar biçiminde gruplandırılmıştır. Ancak çağdaş astronominin gerekli gördüğü noktalar, gökyüzü koordinat sistemlerinin kesin şekilde tanımlanmasıyla sonuçlanmıştır. Böylece gökcisimlerinin gökyüzündeki konumu duyarlı olarak belirlenebilir, bu da, gözlem aletlerini, incelenmek istenen gökcisimlerine doğru çabucak yöneltmeye imkân verir. Takımyıldızların gece boyunca gök yüzünün gökküre kurbu adı verilen bir noktası çevresinde blok halinde yer değiştirdikleri görülür. Kuzey Yarıküre'de bu nokta çıplak gözle görülebilen bir yıl

  Uykuda konuşmak, uyurgezerlik, kısacası uyku esnasında bilinçsizce yapılan bütün hareketler hep ilginç gelmiştir bizlere. Bu tip davranışların altında çoğu kez psikolojik nedenler yatar. Bazılarımız böyle kişilere bizzat rastlamışızdır bazılarımız ise sadece çevremizden duyduklarımızla yetinmişizdir. Ben de uykusunda konuşan birisiyle bir ömür geçirecek şanslı insanlardan biriyim galiba. Tabi ki diğer bir şansım ise bu kişinin uyurgezer olmaması. Nedir uykuda konuşmak? Daha önce de söylediğim gibi temelinde tamamen psikolojik nedenlerin yattığı; aşırı yorgunluk, aşırı stres, ilaç/uyuşturucu kullanımı, gün içerisinde kafaya çok fazla takılan olaylar neticesinde, kişinin gece uykusunda bilinçsiz bir şekilde konuşmasıdır. Bilinçsiz derken, yani o kişi sabah uyandığında asla o konuşmaları yaptığını hatırlamaz. Kimi zaman birilerine kızar, kimi zaman birileriyle konuşur. Hani Kemal Sunal’ın bir filmi vardı. Kemal Sunal filmde öğretmenlik yapıyordu ve geçim sıkıntısı çektiği için ek işlerd